Postsocijalistički gradovi dijele se u dvije kategorije: one koji imaju praznine, voide, između starogradskih jezgri i novih alijeniranih naselja solidnog urbanizma i “poderane arhitekture”, te one čija suburbana struktura zadire u povijesno tkivo. Ovo potonje karakteristia je Novog Mesta, gdje naselja planirana na podlogama katastarskih planova nepobitno podcrtavaju njihov agrarni karakter. Građevinske parcele uske su i duge. Zato vjerujem da će teorija urbane komasacije poslužiti kao podloga budućim prostornim planovima rasterećenim silnog birokratizma naslijeđenog “olovnog urbanizma”. Ovaj uvod samo je didaskalija za čitanje kuće u Novom Mestu arhitekata Miculinić i Leva.